Wat ik leerde van een ouderavond…..
De ene na de andere vraag vliegt de ruimte in. Eerst vriendelijk, daarna steeds geïrriteerder en bozer. Mensen beginnen steeds meer door elkaar heen te praten. Mensen praten door elkaar heen, zonder te wachten tot een ander is uitgepraat. Het volume stijgt mee met de emoties. Er is geen rust, wel chaos.
Ik zit achterin het klaslokaal (als vanouds 😉) en observeer. De emoties lopen op tijdens deze ouderavond. Ik voel inmiddels ook mijn eigen onrust toenemen. Gelukkig geen boosheid maar wel irritatie. Ik ben het niet eens met diegenen die het hoogste woord voeren. Ik voel behoefte om een tegengeluid te laten horen. Ik wil iets zeggen, een tegengeluid laten horen. Maar wanneer? Het is lastig om ruimte te vinden in een sfeer vol negativiteit. Mijn hart klopt sneller als ik besluit met luide stem tussen de sprekers door te breken.
Als dagvoorzitter sta ik regelmatig voor groepen waar emotie, frustratie en weerstand de boventoon voeren. Mijn taak is dan om het gesprek in goede banen te leiden, zodat iedereen aan bod komt. Voor mij is het essentieel dat elke stem gehoord wordt. In onze samenleving is dit een kernwaarde: iedereen doet ertoe, en iedereen verdient het om zijn of haar mening te kunnen delen, of dat nu een vraag of kritiek is.
In mijn rol als dagvoorzitter blijf ik altijd neutraal. Er zijn al genoeg meningen, en mijn taak is niet om die te versterken, maar om het doel van de bijeenkomst centraal te houden. Ik zorg ervoor dat de sprekers die een rol hebben zich veilig voelen, want voor velen is spreken in het openbaar spannend. Ik houd het tijdschema in de gaten, maar ben flexibel genoeg om het programma aan te passen als dat nodig is voor het bereiken van het doel. Soms vraagt dat om een andere werkvorm dan gepland.
Die ouderavond gaf me een waardevolle ervaring die ik meeneem in mijn rol als dagvoorzitter/gespreksleider.
Het is één ding om een groep te begeleiden, maar het is iets anders om zelf onderdeel te zijn van de emotie en spanning. Dat houdt me scherp en herinnert me aan de kracht van empathie en neutraliteit, zelfs in de meest uitdagende situaties.
Deze ervaring neem ik mee in de voorbereiding en uitvoering van nieuwe bijeenkomsten.
Groot respect voor de mentor die deze avond geleid heeft. Ze stond er rustig, neutraal met oog en aandacht voor iedere vraag. Ze had niet alle antwoorden en nam dan vervolgens een proces stap om er een vervolg aan te geven. Een docent, mentor die haar vak verstaat.
